اولین تجربه معلمی

یادم هست که در کلاس چهارم ابتدایی معلم کلاس از هر دانش‌آموز قوی و ضعیف یک زوج تشکیل می‌داد تا دانش‌آموز ضعیف‌تر را تقویت کند. این اولین دوره رسمی تدریس من بود که با خلاقیت یک معلم خوب شکل گرفت. در زمان دانش‌آموزی و دانشجویی هم تجربیات زیاد و مفیدی از تدریس داشتم.

تدریس در دانشگاه

با شروع مقطع دکتری در سال 1385، به صورت حق‌التدریس در دانشگاه‌های آزاد و غیرانتفاعی اطراف تهران مشغول به تدریس شدم. با اخذ مدرک دکتری سازه و زلزله در سال 1392، به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل مشغول به کار شدم.

در سال‌های ابتدایی تدریس در دانشگاه، به دلیل روحیه سخت‌گیر یا به قول دانشجویان “بد نمره بودن” پالس‌های منفی نسبتا زیادی دریافت می‌کردم که این موضوع با اینکه کمتر شده، ولی تا امروز هم ادامه دارد. البته در هر سال در دانشگاه صنعتی نوشیروانی، دانشجویان علاقه‌مندی را می‌دیدم که انگیزه و محرک من برای تدریس بودند. و اگر نبودند، احتمالا من الان با شما صحبت نمی‌کردم.

دوران کرونا

با شروع دوره کرونا و تشکیل کلاس‌های آنلاین، دوران سخت‌تری از تجربه معلمی را تجربه می‌کردم. یک اتاق خالی، یک کامپیوتر متصل به شبکه و مخاطبانی که فقط یک سری اسم روی صفحه دسکتاپ بودند. واقعا وحشتناک بود. حتی نمی توانستی متوجه حضور یا توجه آنها بشوی. باید کلی دست و پا می‌زدی که یک دانشجو دلش بسوزد و حرفی بزند.

انصاف داشته باشم، دانشجوها هم دوران سختی را پشت سر می‌گذاشتند. از همه بدتر امتحان بود که به صورت مجازی و در خانه‌ی هر دانشجو برگزار می‌شد و نهایتا قضاوت روی این اسم‌ها. اما ظاهرا هر چیز بدی، آنقدرها که ما فکر می‌کنیم بد نیست.

کلاس‌های ضبط شده

وقتی کلاس‌های آنلاین ضبط شد، بعضی از این کلاس‌ها را به پیشنهاد دکتر جواد کاظمی‌تبار در مکتبخونه به اشتراک گذاشتم. خیلی جالب بود که این بار موجی از پالس‌های مثبت به سمت من روانه شد. از دانشجویان و مهندسانی که در نقاط متفاوت ایران ایمیل می‌زدند و تشکر می‌کردند تا دانشجویانی که هیچ‌وقت ندیده بودم و نمی‌شناختم و حضوری به اتاقم می‌آمدند و سوال می‌پرسیدند.

هیچ‌وقت فضای مجازی را به صورت جدی دنبال نکرده بودم. حتی گوشی هوشمند هم نداشتم. ولی حس خوبی بود که لا به لای دشواری‌های دوران کرونا، علاقه به معلمی را زنده نگه می‌داشت.

هدف از راه‌اندازی سایت

خلاصه کنم، بالاخره نتیجه این شد که الان دوست دارم به مرور زمان طوری که به خودم فشار نیاید، درس بدهم و ضبط کنم. بعد در این سایت و کانال‌های یوتیوب و آپارات بارگذاری کنم و از حس معلمی و داشتن دانشجویان خوب و علاقه‌مند لذت ببرم، بدون اینکه لازم باشد روی آنها قضاوت کنم.

نام مدیر سایت

ببخشید طولانی شد. حر خسروی هستم. فارغ التحصیل دوره دکتری سازه و زلزله از دانشگاه صنعتی شریف و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل.

کانال یوتیوب: https://www.youtube.com/@daneshesaze

کانال آپارات: https://www.aparat.com/daneshesaze

کانال تلگرام: https://t.me/daneshesaze0com

پیج اینستاگرام: https://www.instagram.com/daneshe_saze?igsh=MWI3Njd2YXgyMGR6aQ%3D%3D&utm_source=qr

 

4 پاسخ

  1. با سلام و درود فراوان
    جناب دکتر خسروی از شما تشکر میکنم بخاطر این وقت و حوصله ای که برای بسط و توسعه دانش مهندسی عمران در بستر مجازی می گذارید. جامعه مهندسی عمران به حضور اساتید با درایتی همچون شما نیازمند هست.

    1. سلام خانم دکتر اسماعیل تبار
      خیلی ممنون از لطف شما. امیدوارم بتونم گام یا گام هایی در این راستا بردارم.

  2. درود فراوان
    وجود اساتیدی که رشد و پیشرفت دانشجو برای آنها اهمیت دارد و برای این موضوع، انرژی و زمان زیادی و بعضاً خارج از توان و حوصله خود صرف نموده، باعث افتخار و قابل ستایش است. به عنوان شاگرد شما در این دانشگاه آموختم که هیچ مسئله ای در مهندسی به خصوص بحث طراحی سازه ها، اگر مفاهیم آن به درستی منتقل گردد، سخت نخواهد بود..
    آرزوی سلامتی و موفقیت روزافزون برای شما دارم جناب دکتر خسروی نازنین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *